Wyjazd do pracy za granicą, na ogół jest związany z koniecznością przedstawienia zagranicznemu pracodawcy dyplomów i świadectw potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

Dyplomy uzyskane w Polsce są uznawane za granicą, jeśli spełniają warunki określone w umowach międzynarodowych lub obowiązujących w danym kraju regulacjach. W przepisach dotyczących zatrudnienia wyodrębnione zostały zawody regulowane i nieregulowane.

Zawody regulowane

Zawód regulowany jest to zawód, którego wykonywanie jest uzależnione od posiadania kwalifikacji i spełnienia warunków określonych w odpowiednich przepisach. Każde państwo samodzielnie decyduje o warunkach wykonywania zawodów np. zawód może być zawodem regulowanym w jednym państwie członkowskim UE, a w innym nieregulowany. Uznanie kwalifikacji zawodowych w zakresie zawodów może być przeprowadzone:

Na zasadzie automatycznego uznawania

Jeżeli w danym państwie prawo do wykonywania któregoś z zawodów jest uzależnione od posiadania określonych kwalifikacji tzn. wiedzy i umiejętności pracownik może mieć automatycznie uznane kwalifikacje do wykonywania zawodu, pod warunkiem, że posiada odpowiednie doświadczenie zawodowe lub doświadczenie połączone z odbyciem odpowiedniego kształcenia w wykonywaniu tego zawodu w państwie, z którego przyjechał.

Doświadczenie zawodowe musi być udokumentowane zaświadczeniem wydanym zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach kraju, w którym pracownik zamierza podjąć pracę. Dodatkowe wymagania mogą dotyczyć np. okresy praktyk po zakończeniu kształcenia lub szkolenia, sprawdzenia wiedzy specjalistycznej lub umiejętności wymaganych do wykonywania zawodu, mogą również dotyczyć przynależności do organizacji branżowych.

Na zasadzie praw nabytych

Uznanie kwalifikacji na zasadach praw nabytych dotyczy sytuacji, gdy dany dyplom uprawniający do wykonywania zawodu nie jest objęty aktualną klasyfikacją, ze względu na zmiany w systemie kształcenia danego kraju.

Na zasadach ogólnych

Dyrektywy systemu ogólnego wymagają, aby kwalifikacje uzyskane w innym państwie członkowskim UE były uznawane, chyba, że zostaną wskazane zasadnicze różnice. W przypadku występowania takich różnic w programie nauczania, organ właściwy może wymagać złożenia testu umiejętności lub odbycia stażu adaptacyjnego. W przypadku gdy osoby zamierzające podjąć prace za granicą nie mogą przedstawić dokumentów wymaganych w danym kraju, w celu uznania kwalifikacji muszą uzupełnić braki lub rozbieżności w wykształceniu na zasadach obowiązujących w danym kraju.

Wśród zawodów regulowanych odrębną grupę stanowią zawody sektorowe posiadające własne regulacje tzw. dyrektywy sektorowe. Do zawodów tych należą zawody: lekarza, pielęgniarki, położnej, aptekarza, dentysty, weterynarza, prawnika i architekta.

Zawody nieregulowane

W wypadku zawodów nieregulowanych o kwalifikacjach niezbędnych do podjęcia pracy decyduje sam pracodawca. Jeżeli pracodawca akceptuje wykształcenie i umiejętności zagranicznego pracownika, może go zatrudnić bez konieczności potwierdzania dokumentów wydanych w Polsce. W innym przypadku pracodawcy wymagają potwierdzenia czy poziom wykształcenia osiągniętego w Polsce jest analogiczny do zagranicznego odpowiednika.

Osoby zamierzające podjąć pracę za granicą mogą sprawdzić wymagania dotyczące zatrudnienia, obowiązujące w kraju do, którego się udają w tzw. contact point tego kraju. http://www.enic-naric.net/

W Polsce rolę contact point pełni Biuro Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Narodowej.

Źródło: pracosfera.com

Kontakt

O pracosfera

Regulamin